Szczur wędrowny

Szczur wędrowny (Rattus norvegicus), nazywany także szczurem norweskim lub szczurem kanalizacyjnym, to gatunek gryzonia, który pochodzi z północnej Azji. Szczur wędrowny jest jednym z największych i najbardziej szkodliwych szkodników, z którymi mogą mieć do czynienia ludzie.

Szczury wędrowne są znane z tego, że żyją w bliskim sąsiedztwie ludzi, często w pobliżu kanalizacji, śmietników i innych miejsc, gdzie można znaleźć pożywienie. Są bardzo inteligentne i łatwo przystosowują się do różnych warunków, co czyni je trudnymi do zwalczania.Szczury wędrowne są nie tylko uciążliwe, ale mogą również stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi i zwierząt. Są one nosicielami wielu chorób, takich jak leptospiroza, kiła, hantawirus i wiele innych. Mogą również przenosić na swoim ciele i w swoich odchodach liczne bakterie i wirusy, które mogą powodować infekcje i choroby.

Ponadto szczury wędrowne są znane z tego, że niszczą żywność i mienie. Ich ostre zęby pozwalają im na przegryzanie drewna, drutu i plastiku, a także na otwieranie worków z żywnością. Mogą również uszkodzić instalacje elektryczne, co może prowadzić do pożarów.Ze względu na swoją zdolność do szybkiego rozmnażania się, szczury wędrowne mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa ludzi, a także dla gospodarki i infrastruktury. Dlatego ważne jest, aby podjąć odpowiednie środki zapobiegawcze i zwalczać je w przypadku ich obecności.

Zasiedla zazwyczaj niższe części budynków, piwnice, rury kanalizacyjne it Nigdy nie dzieli siedliska z myszą domową. Latem występuje również poza siedzibami ludzkimi, np. nad brzegami rzek. Bardzo dobrze pływa i kopie.
Gatunek aktywny o zmierzchu Porusza się po określonych ścieżkac Gniazda zakłada w budynkach, różnych trudno dostępnych zakamarkach, a najczęściej w norach wygrzebanych w ziemi. Zwierzę silnie przywiązane do miejsca – nie odchodzi daleko od kryjówek . Żyje w koloniach zorganizowanych hierarchicznie. Zjada ziarno, owoce, jarzyny, trawy, mięso, kości a nawet mydło czy świece